ASTROLOGIJA – nauka o zvezdama.
Mnogi osporavaju naziv „nauka”,ali sama reč upućuje na to.Astro- zvezda i logos – nauka daje odgovor da li je astrologija nauka ili ne. Postoji tendencija da se ospori naučni pristup astrologiji, i često se upoređuje sa proročkim veštinama, jer se zvanično ne mogu egzaktnim metodama potvrditi zaključci do kojih se u astrološkom radu dolazi. Potvrda je sam život i događaji koji slede nakon astrološkog tumačenja. Ukoliko i postoji izvestan uticaj sugestije od strane astrologa na klijenta on nikada nije do te mere jak, da bi odredio tok događaja u nečijem životu, a takođe se ne može sugestijom astrologa uticati na elementarne nepogode kao što su zemljostresi, poplave i sl.Naziv astrologija je nastao u vreme kada su astronomija i astrologija zapravo bile ista nauka, da bi kasnije razvojem tehničkih dostignuća, uz pomoć optičkih pomagala, astronomija postala zasebna nauka u okviru koje se ne proučava uticaj kretanja nebeskih tela ali ne i njihov uticaj na događaje na zemlji ili u životu pojedinca, njegov karakter i sl. Zagovornici mišljenja da joj ne treba oduzeti status nauke kao adut spominju i činjenicu da se u okviru astroloških proračuna koriste astronomski podaci, da se koristi statistika kao relevantan pokazatelj tačnosti, ali u suštini onima koji se bave pasionirano astrologijom, nije uopšte bitno da li je svrstana zvanično u nauku ili ne, jer se u nekim zemljama sveta proučava na fakultetima a u nekima osporava njen značaj.

Tzv. zapdana astrologija je nastala u Persiji pre nekoliko hiljada godina, ali se zapravo ne zna tačno vreme nastanka. Persijanci su poznavali i spominjali sve planete osim Urana, Neptuna i Plutona koji su otkriveni u poslednjih 150 godina. Npr. Venera se u Persiji nazivala Ištar, boginja lepote i ljubavi. Stari Grci su preuzeli od Persijanaca saznanja o astrologji i poznato je da je Ptolomej proučavao astrologiju, docnije se preko Rimskog carstva proširila u zapadnu Evropu. U vreme inkvizicije je bila zabranjena, tako da zapravo od tog perioda počinje da se povremeno spominje u negativnom kontekstu, ali je taj negativan kontekst predrasuda, ravan shvatanju da crna mačka donosi nesreću ili da žene na brodu takođe donosi nesreću.

Paralelno sa tzv.klasičnom ili zapadnom astrologijom, ova drevna nauka tj. veština se razvijala u Indiji, Tibetu, Kini, Japanu. Iako se indijska astrologija razlikuje od kineske i japanske i jedna i druga povezuju astrologiju sa medicinom, tako da se nezavisno od jedne do druge civilizacije razvijala kao sastavni deo medicine i njome su se bavili vračevi, tj. iscelitelji, tj. najučeniji ljudi svog vremena.

U svim civilizacijama, dugo, sve do početka dvadesetog veka, koristila isključivo za potrebe vladara, tako da su astrolozi bili „krivi” ili „zaslužni” za uspon ili pad kraljeva, donastija i sudbine vladara. Mnogi su zbog loših proricanja ( manje se spominje nespremnost vladara da slede njihove savete) završili na giljotini a mnogi jer su bili spremni da kažu ono što zaista misli ili predviđaju da će se dogoditil.

Sve do šezdesetih godina se astrologija relativno retko spominjala u štampi, ali već tada počinje njen značajan uspon zahvaljujući američkim astrolozima koji su predvideli ubistvo predsednika Džona Kenedija u Dalasu. Od tada je počela da se populariše i u zavisnosti od časopisa da se plasira, kao nauka ili zabavno štivo.

Najbolje je imati što je moguće veće znanje iz svih oblasti astrolgije, tj i o kineskoj podjednako kao i o zapdanoj astrologiji, naročito o indijskoj. Indijska i klasična zapadna su mnogo sličnije, jer se uzima u obzir kretanje planeta unutar Sunčevog sistema, s tim što je akcent na sanzi i utciju Meseca a ne Sunca kao što je to u zapadnoj ( pozicija Sunca određuje u kom smo znaku rođeni) i ne uzima u obzir pozicije Urana, Neptuna i Plutona.

Kinesna astrologija bazira na sasvim drugačijim principima ( videti tekst o kineskoj astrologiji) koji su implementirani u njihofu medicinu i filozofiju i predstavljaju nerazdvojivu celinu.

Osobe koje žive na zapadnoj hemisferi i koje su prilagodile svoj stil života savremenom čoveku zapadne civilizacije može nesmetano primenjivati saznanja iz kineske astrologije, i komplementarnih oblasti saznanja ili koristiti njihovu Knjigu promene – Ji Đing u smislu proricanja – tj. dobijanja korisnih informacija

JH.